Zakazany przez zaborców Mazurek Dąbrowskiego, napisany przez Józefa Wybickiego, pisarza, polityka, żołnierza, rangę hymnu narodowego zyskał już podczas powstania listopadowego w 1830 r. Formalnie stał się nim 26 lutego 1927 r.

Za pierwszy hymn narodowy uznaje się śpiewaną w 1410 r. przez polskie rycerstwo przed bitwą pod Grunwaldem „Bogurodzicę”. Kolejnym była pieśń kościelna „The Deum laudamus”, następnie zlecona przez króla Augusta Poniatowskiego „Święta miłości kochanej ojczyzny”. Przed powstaniem styczniowym rolę hymnu odegrała zaś pieśń „Boże coś Polskę”.

To jednak Mazurek Dąbrowskiego skradł serca Polaków i od 90 lat jest prawdziwą manifestacją polskości.

Oficjalny tekst hymnu:

Jeszcze Polska nie zginęła,
Kiedy my żyjemy.
Co nam obca przemoc wzięła,
Szablą odbierzemy.

Marsz, marsz Dąbrowski,
Z ziemi włoskiej do Polski.
Za twoim przewodem
Złączym się z narodem.

Przejdziem Wisłę, przejdziem Wartę,
Będziem Polakami.
Dał nam przykład Bonaparte,
Jak zwyciężać mamy.

Marsz, marsz…

Jak Czarniecki do Poznania
Po szwedzkim zaborze,
Dla ojczyzny ratowania
Wrócim się przez morze.

Marsz, marsz…

Już tam ojciec do swej Basi
Mówi zapłakany –
Słuchaj jeno, pono nasi
Biją w tarabany.

Marsz, marsz…