Prawo i Sprawiedliwość stoi na stanowisku, że należy utrzymać obecnie obowiązujące rozwiązania gwarantujące prawo do emerytury kobietom od 60. roku życia i mężczyznom od 65. roku oraz wymagany staż ubezpieczeniowy (20 lat kobiety i 25 lat mężczyźni).

PiS sprzeciwia się podwyższeniu obowiązkowego wieku emerytalnego do 67 lat. Prawo i Sprawiedliwość popiera natomiast rozwiązania sprzyjające wydłużeniu czasu pracy ponad ustawowy wiek emerytalny dla osób, które chcą i mogą pracować.

Popieramy dobrowolne zatrudnienie osób zdolnych do pracy po przekroczeniu obowiązującego wieku emerytalnego. Praca ponad ustawowy wiek emerytalny to wybór i prawo, a nie narzucany przymus – bez względu na warunki rodzinne, stan zdrowia, sprawność, zdolność do pracy i możliwości zatrudnienia.

Stanowisko Prawa i Sprawiedliwości jest wynikiem głębokiej analizy sytuacji, z której wynika, że długość życia Polaków, stan ich zdrowia, w tym długość życia w zdrowiu, sprawność, a także prognozowane zmiany w sytuacji demograficznej Polski nie uzasadniają wydłużenia wieku emerytalnego, tak dla kobiet, jak i dla mężczyzn.

Wydłużenie wieku emerytalnego nie może nastąpić w istniejących warunkach: zły stan zdrowia oraz usług ochrony zdrowia, zły stan warunków pracy w Polsce, złe warunki życia wielu Polaków, powszechne w wielu środowiskach ubóstwo, wysokie bezrobocie zarówno wśród młodych, jak i starszych wiekiem, brak pracy dla osób niepełnosprawnych, upowszechnienie umów „śmieciowych” oraz zatrudnienia „na czarno”.

Prawo i Sprawiedliwość nie może zaakceptować wydłużenia wieku emerytalnego dla kobiet i mężczyzn, gdyż zmiana ta nie jest poparta żadną merytoryczną przesłanką. Szczególnie trudny do zaakceptowania jest skokowy wzrost wieku emerytalnego dla kobiet.

Porównywanie Polski z krajami Europy Zachodniej w uzasadnianiu zmiany jest bezpodstawne, gdyż przeciętne trwanie życia, stan zdrowia, warunki pracy oraz dochody Polaków są nieporównywalne do sytuacji w krajach zachodnich.

Jednym z argumentów przeciw podnoszeniu wieku emerytalnego jest również dotkliwy brak instytucji opieki dla osób najmłodszych, najstarszych i niepełnosprawnych. Opieka nad niesamodzielnymi członkami rodziny w Polsce sprawują bardzo często kobiety, co wymaga od rządzących raczej ułatwienia kobietom możliwości skracania, niż wydłużania pracy zawodowej.

Prawo i Sprawiedliwość wskazuje na te zagadnienia w systemie ubezpieczenia społecznego, które wymagają konsekwentnego i pilnego rozwiązania:

– niezwłoczna zamiana przymusu uczestnictwa ubezpieczonych w Otwartych Funduszach Emerytalnych na dobrowolny wybór,

– niezwłoczne zniesienie ograniczenia w poborze składek na ubezpieczenie społeczne dla osób o najwyższych dochodach,

– obniżenie składek na ubezpieczenie społeczne od osób rozpoczynających pracę i odbywających staże, zmniejszenie skali zatrudnienia na tzw. umowach „śmieciowych”, co zwiększy wpływy do budżetu ZUS, a także zwiększy szanse na zatrudnienie osób w starszych grupach wieku (50+), skuteczną walkę z zatrudnieniem „na czarno” (bez umowy, bez ubezpieczenia),

– opracowanie i wdrożenie skutecznych programów zwalczania bezrobocia, szczególnie młodych pracowników oraz osób w starszych grupach (50+),

– opracowanie i wdrożenie programu zatrudnienia absolwentów wszystkich poziomów i rodzajów szkół, co może powstrzymać masową emigrację zarobkową Polaków;

– opracowanie i wdrożenie programu stabilizacji zawodowej i życiowej młodego pokolenia, co może korzystnie wpłynąć na sytuację demograficzną oraz na rynek pracy,

– zmniejszenie składki ubezpieczenia społecznego o 50 % na okres 24 miesięcy dla osób podejmujących pierwszą pracę.

Prawo i Sprawiedliwość popiera przeprowadzenie powszechnego referendum w sprawie podwyższenia wieku emerytalnego, gdyż jest to zmiana, która bardzo głęboko ingeruje w życie społeczne, zawodowe, a przede wszystkim życie milionów polskich rodzin. Polacy nie mieli możliwości wyrazić swojego stanowiska w tak ważnej dla każdego z nich sprawie, ponieważ w programie wyborczym PO i PSL nie było zapowiedzi podwyższenia wieku emerytalnego.