Ojciec obecnego marszałka Sejmu urodził się 25 stycznia 1929 roku w Nowosiółkach w woj. lwowskim. Niestety jego dzieciństwo zostało naznaczone przez tragedię wojny, inwazję Armii sowieckiej, koszmar niemieckiej okupacji, a potem terror Ukraińskiej Powstańczej Armii. Gdy więc w latach 1943-1944 UPA napadała na polską ludność, Zbigniew Kuchciński wraz z rodziną zmuszony był do szukania ratunku w bezpieczniejszych zakątkach kraju. (Przed zagrożeniem rodzinę ostrzegł ksiądz greckokatolicki!).
Polacy z województw II Rzeczpospolitej (lwowskiego, stanisławowskiego, tarnopolskiego), przyjeżdżali pociągami do Przemyśla, gdzie istniał duży oddział Państwowego Urzędu Repatriacji. Po otrzymaniu dokumentów jedni jechali dalej, inni szukali schronienia w Przemyślu. Rodzina Kuchcińskich tam właśnie zaczęła nowy rozdział życia. Dzięki sfałszowanym dokumentom odmłodzony o kilka lat Zbigniew nie podzielił losów starszego brata – Mieczysława – którego jako nastolatka wywieziono na roboty do Niemiec. Stryj uciekł stamtąd do Szwajcarii, potem do Włoch, gdzie zaciągnął się do armii gen. Andersa. Służył w niej do końca wojny. Co ciekawe, także inny brat przyrodni Zbigniewa, Marian Milewski („Czarny”), po upadku Powstania Warszawskiego uciekł z oflagu i także przez Szwajcarię dotarł do Andersa. Obaj bracia nie wiedzieli, że razem służą w II Korpusie.
Zbigniew Kuchciński był członkiem założycielem Stowarzyszenia Pamięci Orląt Przemyskich, które powstało w styczniu 1989 roku, od 4 marca 1989 członkiem założycielem Towarzystwa Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich, a od połowy 1989 roku – prezesem zarządu TMLiKPW. Organizował pomoc dla Polaków na Wschodzie, dary z żywności, zbiórki na zakup zniczy na mogiły polskich bohaterów na cmentarz Orląt, obrońców Lwowa. Zainicjował wymianę młodzieży między lwowskimi szkołami z polskim językiem nauczania.
Był bardzo aktywnym prezesem. Starał się pielęgnować i chronić przed zapomnieniem dorobek historyczny, kulturowy i naukowy Kresów, a Towarzystwo przemyskie było drugim po wrocławskim tak prężnie działającym. Na spotkania przychodziły setki Kresowiaków.
Zmarł 17 marca 1994 roku w Przemyślu.
mo
Zarząd Towarzystwa Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich. Zbigniew Kuchciński pierwszy od lewej
